در راهکارهای قبلی نکاتی را در مورد اثرگذاری ضعف های شخصیتی یا به عبارتی کنترل کنندهها ارائه دادیم و گفتیم همانطور که نقاط قوت شخصیت رهبر برند توانایی رشد برند را دارد، افراطها و تفریطهای او نیز میتواند ثبات را در برند از بین برده و باعث به وجود آمدن تصمیماتی بر پایهی هیجان، توجیه و سلیقه شود. اما راههای مقابله با این موانع در رشد برند چیست؟
در متد برندینگ ام آی دو راه مقابله با این موانع طراحی شده است که عبارتند از:
- ویژگی بازدارنده
- سیستم اعتقادی یا قوانین جزئی ارزشها
که در این راهکار ویژگی بازدارنده را شرح میدهیم.
ویژگیهای بازدارنده بستر ابزارها یا رفتارهایی است که مانع خطاهای پیشبینی شدهی برند میشود و اجازهی نقض قوانین را به برند نمیدهد. فرض کنید پلیس راهنمایی رانندگی برای اجرای قانون چراغ قرمز، سیستمی را طراحی میکند که با قرمز شدن چراغ موانعی از سطح زیرین خیابان جلوی خودروها را بگیرد.
این سیستم باعث میشود حتی اگر فردی عمداً بخواهد، نتواند قانون را نقض کند اما طبیعی است که چنین سیستمهایی در بسیاری از مواقع هزینههایی را به برند تحمیل میکند که این سیستمها که از جنس رفتار یا ابزار هستند متناسب با امکانات برند اجرا میگردند.
شکلگیری این سیستمها با کمی تحلیل و بررسی انجام میشود که با توجه به کنترل کنندههای شخصیتی رهبر برند میتوان هر یک از ارزشهای اصلی را کنترل کرد.
برای مثال ممکن است رهبر برند در شخصیت خود دلسوزی افراطی نسبت به پرسنل داشته باشد و پرسنل از این موضوع سوءاستفاده کنند که در این جا واحدی تحت عنوان مدیریت جامع کیفی پیشنهاد میشود که یکی از وظایف آن رسیدگی به نظرات پرسنل است که این واحد اسیر اینگونه افراطها نمیباشد و طبیعتاً اضافه کردن چنین واحدی تا حدی هزینهها را افزایش میدهد اما اثرگذاری آن در مقابل موانع از قوانین بیشتر است.
برای محدودیتها یا ایرادات و ضعف های شخصیتی خود چه ابزار یا رفتار سیستماتیکی را پیشنهاد میکنید که از این ایرادات جلوگیری کند؟
رضا رحیمی / مشاور برندینگ و بازاریابی